काक घास ठेविता...
गहिवर येतो, श्राद्धदिनी पितरांच्या
काळात हरवलेल्यांच्या
ऋणबंध किती, अल्प दीर्घ दिवसांचे
सोडीताही ना सुटण्याचे
तो तरुवर पाहून काक
विनवितो मारुनी हाक
मधुरसा ठेवुनी घास
तव आवडीचे भोजन तुज खाण्याला
लाविले अन्न पानाला
कधी पिता पती तू जननी
असतोस कुणाची भगिनी
स्मरण हे साश्रू नयनांनी
अनमान नको करु अशा या घडीला
सोडीतो उदक वाडीला
तू वासी त्या नगरीचा
पाहुणा तू या भवानीचा
घे समजून भाव मनीचा
चिरशांती मिळो सदैव तुझ्या आत्म्याला
प्रार्थना ही परमात्म्याला
-भूपाल चव्हाण
मोबाईल -9702378090
.jpeg)
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा